Gaoua
Door: Ron
Blijf op de hoogte en volg Ron Monique Myrthe Lotte & Jesse
29 Juli 2014 | Burkina Faso, Gaoua
Vandaag vroeg vertrokken naar Gaoua. 192 kilometer over 'de piste', zijnde een rode gravelweg. Ruim 4 uur zand en stofhappen. We zagen vier uur lang slechts een rode stofwolk voor ons.
Het vervoer vindt meestal plaats in kleine bussen. Ze vertrekken pas als ze helemaal vol zitten. 'Helemaal vol' is overigens een rekbaar begrip. Het criterium is niet of er plaats is voor iedereen, maar of de assen van de bus het gewicht wel kunnen dragen en of er een redelijke kans is dat de bus de rit voltooit. Hobbelend over de rode gravel ontweken wij zoveel mogelijk kuilen. Helaas botste direct voor ons twee motorrijders op elkaar. Het zag er slecht uit voor eentje. Zijn hoofd bloedde hevig. Even dacht ik aan onze motortocht van gisteren.
Gaoua is een marktstadje in het zuid westen van Burkina , grenzend aan Ghana en de Ivoorkust, bekend om haar bijgeloof en gewoontes. Animisme is hier belangrijk. Jagers gebruiken nog giftige pijlen en de traditionele huizen zijn kleine versterkte huizen.
In de middag hebben wij de markt bezocht. Het was een en al bedrijvigheid. Echt alles is te koop. Smalle steegjes liepen volgens een dambord plattegrond langs golfplaten stalletjes, van twee bij drie meter elk. Het krioelt van de mensen. De vrouwen, gekleed in schitterende japonnen, dragen allemaal spullen op hun hoofd. Als we iets willen kopen of iets willen eten beginnen de onderhandelingen. Het is niet vreemd als de uiteindelijke prijs slechts 10 procent van de vraagprijs is. Onderhandelen is een sociale bezigheid, waarbij je geduld en tact nodig hebt. Bij ons is het meestal lachen om onze eigen onnozelheid. Met handen en voeten proberen wij aan de verkoper duidelijk te maken wat wij bedoelen. Wij spreken elkanders taal niet. Vervolgens staat de halve markt te kijken en iedereen lacht mee.
In de avond leken wij overigens als enige blanken wel licht te geven in de stad. Morgen gaan wij verder richting Ghana en bezoeken de school en de leerlingen van de Namdom school, waar Jesse vorig jaar is geweest.
Het vervoer vindt meestal plaats in kleine bussen. Ze vertrekken pas als ze helemaal vol zitten. 'Helemaal vol' is overigens een rekbaar begrip. Het criterium is niet of er plaats is voor iedereen, maar of de assen van de bus het gewicht wel kunnen dragen en of er een redelijke kans is dat de bus de rit voltooit. Hobbelend over de rode gravel ontweken wij zoveel mogelijk kuilen. Helaas botste direct voor ons twee motorrijders op elkaar. Het zag er slecht uit voor eentje. Zijn hoofd bloedde hevig. Even dacht ik aan onze motortocht van gisteren.
Gaoua is een marktstadje in het zuid westen van Burkina , grenzend aan Ghana en de Ivoorkust, bekend om haar bijgeloof en gewoontes. Animisme is hier belangrijk. Jagers gebruiken nog giftige pijlen en de traditionele huizen zijn kleine versterkte huizen.
In de middag hebben wij de markt bezocht. Het was een en al bedrijvigheid. Echt alles is te koop. Smalle steegjes liepen volgens een dambord plattegrond langs golfplaten stalletjes, van twee bij drie meter elk. Het krioelt van de mensen. De vrouwen, gekleed in schitterende japonnen, dragen allemaal spullen op hun hoofd. Als we iets willen kopen of iets willen eten beginnen de onderhandelingen. Het is niet vreemd als de uiteindelijke prijs slechts 10 procent van de vraagprijs is. Onderhandelen is een sociale bezigheid, waarbij je geduld en tact nodig hebt. Bij ons is het meestal lachen om onze eigen onnozelheid. Met handen en voeten proberen wij aan de verkoper duidelijk te maken wat wij bedoelen. Wij spreken elkanders taal niet. Vervolgens staat de halve markt te kijken en iedereen lacht mee.
In de avond leken wij overigens als enige blanken wel licht te geven in de stad. Morgen gaan wij verder richting Ghana en bezoeken de school en de leerlingen van de Namdom school, waar Jesse vorig jaar is geweest.
-
30 Juli 2014 - 07:22
Trudi:
mmm je zou van zo'n busrit wandelende nieren krijgen en dat 4 uur lang. Pfff lang leve de Hollandse wegen denk ik dan en dan is het al bijzonder avontuurlijk als je daarvan afwijkt en eens een onverharde weg op rijdt. Tjonge volgens mij ben je dan blij als je weer met beide voeten op de grond sta!
zo'n markt lijkt me wel wat, alhoewel ik heel hebberig zou worden denk ik en van alles mee zou willen nemen omdat het zo goedkoop is! Ik zou jullie dan best bezig willen zien met afdingen denk dat ik in een deuk lig, en dat jullie s nacht licht geven ....mmmm is daar geen handel in te drijven ze hebben daar vast geen straatlantaarns.... :) . Ben benieuwd of je nog herkend word Jesse!! op naar morgen!
Groetjes Trudi en Dick
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
